پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

چپ می‌رویم نق می‌زنند، راست می‌رویم نق می‌زنند. دائم در حال دبه کردن مستقیم و غیرمستقیم هستند. حجم بالایی از مسافران ناراضی و بسیاری از شاکیان، ناامید از رسیدن به حداقل حقوق خود می‌باشند. کیفیت خدمات پروازی افتضاح و پول درخواستی در حد پرواز نیویورک به اوتاوا؟! خدا لعنت کند هرچه انحصار کثیف و رانت وابسته به لابی را که قصدش به حاک سیاه نشاندن کشور است. جالب اینکه با افشاگری‌ها، حیا هم نمی‌کنند. وقتی بنزین جت را به قیمت ۷۵۰ تومان می‌خرند (حدود ۱۵ برابر ارزانتر از چیزی که فکرش را کنید. یک سوم هزینه‌های پرواز مربوط به سوخت است) و وقتی حقوق ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ دلاری به خلبان می‌دهند (حدود ۴ برابر ارزانتر از آنچه که فکر می‌کنید. حقوق خلبان در حدود ۱۰-۱۲ هزار دلار است. هزینه کادر پرواز هم یک سوم هزینه پرواز را بطور متوسط تشکیل می‌دهد). وقتی بجای هواپیمای ۱۵-۲۵ میلیون دلاری از دست چندم‌های ۳-۵ میلیون دلاری برای پرواز استفاده می‌شود. وقتی هزینه فرودگاه را با تاخیر شش ماهه تا دو سال می‌پردازند و ... پناه بر خدا از این همه ادعا و ادا. تنها موردی که در آن، هزینه بیشتری توسط ایرلاین‌ها پرداخت می‌شود، هزینه تامین قطعات یدکی است. برایتان سوال ایجاد نمی‌شود که چرا با وجود آنکه همه این موارد را تقریبا همه فعالان بخش و سازمان‌های نظارتی می‌دانند و از آن مطلع هستند، به جماعت ایرلاین چی اجازه بهانه گیری‌های مکرر داده می‌شود؟ کجای سیستم بنظر شما درز دارد؟ جنس آلودگی‌ها قابل حدس زدن نیست؟ اگر انجمن شرکت‌های هواپیمایی، خود را صاحب حق می‌داند پاسخ ما را بدهد. از الان هم می‌گوییم که دادن پاسخ را روی یخ بنویسید. پاسخی وجود ندارد.